موج سواری کرزی در نبرد واشنگتن و مسکو

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، افغانستان در گذشته اگر جز جغرافیای تحت حاکمیت شوروی نبود اما حایل میان این کشور و غرب بود که دوران جهاد و حمایت گسترده از سوی اروپا و امریکا به اخراج ارتش سرخ انجامید و سپس، طالب و داعشی که توسط کاخ سفید و پاکستان به وجود آمد و ریشه دواند.

امریکا با وجود سرازیر کردن میلیون ها دالر طی یک و نیم دهه تنها به نتیجهِ قدرت یابی دگرباره طالبان و ظهور داعش رسید و یک افغانستان فقیر، سیاست زده، قوم گرا با تجارتی سرسام آور مواد مخدر و اینک، کرزی سرخورده از این قدرت(هرچند در ظاهر و بنا بر سیاست های عوام فریبانه) و چشم انتظار الطاف روسیه به دنبال چیست آنهم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری.

کرزی نه می تواند و نه ظرفیت بدل شدن به دشمن امریکا را دارد زیرا اکنون، هست و نیست افغانستان در اختیار این کشور است و بدون اجازه آن، هیچ مقامی از افغانستان حتی اجازه کوچکترین اعتراض ها را نداد چه برسد به اتهام های بیشمار و کلان همچون بانی طالب و داعش و یا دستگاه کشتار غیرنظامیان برای رسیدن به ناامن کردن آسیای مرکزی.

در این میان، وعده های سازندگی و محو تروریستان که امریکا توسط آن، مشروعیت جهانی برای لشکر کشی به افغانستان را کسب کرد در اولین گام ها هم تحقق نیافته و حتی وضعیت را اسفبارتر از حاکمیت طالبان کرده است به طوری که اگر طالبان با تجارت عظیم مواد مخدر آشنا نبوده اند در یک و نیم دههِ گذشته بدل به تاجران بزرگی شده اند که منابع مالی خود را از کشت و برداشت کوکنار تامین می کنند.

راه و رسم ماندگاری در افغانستان که طالبان زیر حمایت امریکا و غرب به خوبی آموختند در داعش به مرحله شکوفایی رسیده به طوری که استراتژیک ترین متحد منطقه ای واشنگتن، مامن و لانه رهبران طالب و هدایت کننده داعش در کشور است و اگر کاخ سفیدی که در کوتاه ترین زمان حاکمیت آنان را ساقط کرد چگونه طی ساله های متمادی حتی دامنه نفوذ لشکر شکست خود را کاهش نداد؟.

اینکه کرزی پس از قدم گذاشت در راه مخالفت با امریکا در افغانستان این کشور را متهم به کشتار غیرنظامیان و تمویل تروریستان می کند تا رقبای منطقه ای خود را به انزوا کشانده و از سلاح ترورسیم برای رخنه در آسیای مرکزی استفاده می کند چندان از واقعیت دور نیست اما آنچه مهم است نیت زیرک ترین سیاستمدار افغانستان از گفتن حقایقی است که مردم با فقر و ناامنی تجربه می کنند.

رییس جمهور سابق، مهره ای است که رهبری جبهه مخالف را به عهده گرفته است تا مخالفان واقعی سیاست شوم امریکا در افغانستان زمینه ظهور پیدا نکنند و از جانب دیگر، تضمین کننده منافع این کشور باشد جز این، چرا باید رییس جمهوری که مخالفت سرسخت کاخ سفید می باشد همراه با این قدرت در تلاشی همه جانبه سبب به قدرت رسیدن اشرف غنی با تقلب و معامله شود.

عبدالله به دلیل تاجیک، جمعیتی بودن و حمایت گسترده مردمی با وجود پیروزی در انتخابات بنا به رای مردم از گزند حذف غرب در امان ماند و پس از ماه ها کشمکش در مقام غیرمشروع ریاست اجرایی رسید در حالی که غنی، گزینه قابل اعتماد امریکا و مورد تایید رهبران پشتون بود و فراتر از انتخابات به ریاست جمهوری رسید.

از سوی دیگر، جنبش در جامعه سیاستمداران کشور رخ داده است که روسیه را بهتر از امریکا برای سازندگی افغانستان عنوان می کنند که علم دار آنان، کسی نیست جز کرزی در حالی که روسیه جز گفتگو و روابط محدود، با تجربه تر از آن می باشد که به مقامی وابسته به کاخ سفید اعتماد کند.

روسیه و امریکا هیچ گاه در پی رشد و شکوفایی افغانستان تهی از تروریسم نبوده و نیستند مگر چهار دهه قبل، شوروی با سرکوب بخش عظیمی از روشنفکران و سیاستمدار اقدام به نابودی و با یک دهه جنگ را بر کشور تحمیل نکرد و سپس امریکا به بهانه یازده سپتامبر به پایگاه های دایمی و حضور در خاورمیانه نرسید.

راه حل برون رفت از جنگ و ناامنی کشور در انتخاب میان مسکو یا واشنگتن نیست زیرا این دو قدرت، بدترین گزینه هایی هستند که از افغانستان تنها برداشت منافع می کنند، کشورهایی که به دنبال استفاده از تروریسم برای قدرت نمایی در برابر هم هستند و اگر طالب بدل به مجرای گفتگوی مسکو شده است داعش، حاشیه امن ماندن کاخ سفید در کشور.

و حال، کرزی نه در رخت منتقد بودن امریکا می تواند مردم و سیاستمداران را فریب دهد و نه در حامی بودن روسیه زیرا اگر وی، حتی خواهان افغانستان امن بود، سیزده سال زمان برای به حاشیه راندن طالب و رسیدن به ثبات حداقل در مناطق امن را داشت نه اینکه حکومتی فاسد و معامله گر را با یک ارگ خیانت پیشه برای غنی به میراث بگذارد.

کد (18)