آمریکا برای صلح و جنگ ما تصمیم می گیرد

با توجه به شرایط خاصی که در کشور حاکم است آیا مجالی برای سفرهای دیپلماتیک و تشریفاتی وجود دارد که مقام های کشور ما می روند و آیا این سفر ها می تواند مانعی را از راه دور کند و مسایل میان این دو کشور افغانستان و پاکستان را حل کند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، عزیز رفیعی فعال جامعه مدنی در برنامه «حاشیه خبر» گفت: متاسفانه در مسایل مربوط به منطقه و در ارتباط با مسایل صلح و جنگ افغانستان دولت افغانستان یک راهکار بسیار طولانی مدت و دوام دار و طولانی مدت در مسایل بسیار استراتژیک را تابحال مطرح نکرده است. پاکستانی ها در هر تحول منطقه ای و جهانی استراتژی های خود را تغییر می دهند و خیلی زود موضع گیری می کنند و خود را با شرایط وفق می دهند. اما ما هنوز تعریف های استراتژیک خود را در قبال این مسایل نداشتیم حتی هنوز در افغانستان تعریفی از صلح و جنگ و از دشمن و از مخالف و از ناراضی و از امثال اینها وجود ندارد. این بحث ها بیشتر بحث های احساسی و اجتماعی است و بیشتر هم فردی است که هر سیاستمداری در افغانستان نوعی از تعریف خودش را از صلح و جنگ دارد و نوعی از خواسته های خود را یا توقعات خود را از صلح و جنگ دارد.

وی، در خصوص روند اشتباه صلح در افغانستان می گوید: کسانی که در کار صلح دخیل هستند هر گز صلح را نمی خواهند و هیچ گروهی از طالبان هم متاسفانه علاقمندی نشان نداده اند که به صلح بپیوندند و هر گروهی که از قوماندان های بزرگ شان به طرف صلح می آیند به صورت مخفیانه به دولت افغانستان می آیند و یا بسیار به زودی نابود و کشته می شوند. این به این معنا است که سیستم نظامی و استخباراتی پاکستان هنوز حاکمیت بسیار گسترده دارد. ما فکر می کنیم ک طالبان یک هویت افغانی دارند و اینها برادران افغان ما هستند. هویت آنها بیشتر پاکستانی است و بیشتر با استخبارات پاکستان و حاکمیت استخبارات پاکستان ارتباط می گیرد.

رفیعی معتقد است در کشور ما آمریکا ما را به هر سو که خواست می برد و در این مورد بیان داشت: برای ما این آمریکا است که تصمیم می گیرد که ما دیگر صلح با پاکستان نمی کنیم بعد حکومت ما اعلامیه می دهد و پس از آن شورای علمای ما هم اعلامیه می دهند که طالبان و انتحارشان خلاف شرع اسلام است. در حالیکه پانزده سال گذشته ما عملا در انتحار و در کشتار طالبان قرار داشتیم هیچ کسی حاضر نبود آنها را حرام بشمارد. انگار حتی در حلال و حرام ما هم راه را آمریکا نشان می دهد.

این فعال مدنی، معتقد است هم کشورهای منطقه ای و هم کشورهای فرامنطقه ای از پاکستان حمایت می کنند و گفت: متاسفانه ما همیشه به اشتباه فکر می کنیم که حتما باید صلح از طریق پاکستان شود هرچند اطلاعات استخباراتی دقیق گسترده در نزد آنها است اما فعلا حمایت کننده های طالبان دیگر پاکستان نیستند. طالبان حامیان منطقه ای و فرامنطقه ای دارند. حقیقت این است که افغانستان مرکز تقاطع منافع تمامی کشورهای همسایه ما و کشورهای شریک بین المللی ما است. مثلا آمریکا، انگلستان، آلمان، ایتالیا، ترکیه و در مجموع ناتو و عربستان صعودی دارند. اینها کشورهایی هستند که بسیار منظم و مشخصی را در افغانستان پیگیری می کنند. امکان ندارد که ما صلح را در افغانستان بیاوریم و تنها با یک طرف منازعه که عبارت از پاکستان است با آنها به تفاهم برسیم. آمریکا فعلا نگران چگونگی شکل گیری رابطه بسیار قوی طالبان با متحدین منطقه ای دیگر است. که این خود برای گسترش تروریزم در منطقه کمک می کند. که این بسیار خطرناک است. متاسفانه افغانستان میدان جنگی برای حمایت های کشورهای دیگر از تروریزم علیه هم شده است. حکومت ما اگر به فکر امنیت است باید به این مسایل رسیدگی کند.

کد(30)