پيام صلاح الدین ربانی به مناسبت سالروز 3 حوت و قیام مردم کابل در مقابل رژیم کمونیستی وقت

سوم حوت، یادآورد رستاخیز مردم مجاهد شهر کابل برعلیه تجاوز اتحاد جماهیر شوروی و سیاست های اسلام ستیزانه رژیم دست نشانده کمونیستی بود. شامگاه دوم حوت 1358 که هنوز دوماه از اشغال کشور توسط ارتش اتحاد جماهیر شوروی نگذشته بود، مردم مجاهد و قهرمان شهر کابل برفراز بام های خویش بلند شده و تا صبح با نعره های “الله اكبر”، اعتراض خویش را در برابر اشغالگری نیروهای اتحاد جماهیر شوروی و سیاست های رژیم کمونیستی وقت بیان داشته و فردای آن در سوم حوت، به جاده ها برآمدند تا صدای اعتراض خویش را به گونه مسالمت آمیز بیان دارند، اما رژیم دست نشانده کمونیستی و حامیان اشغالگر شان که برنامه و هدفی جزکشتار نداشتند، به روی مردم آتش گشوده و شمار زیادی از هموطنان را به شهادت رساندند.
سرکوب وحشیانه این اعتراض مدنی در پایتخت کشور، ماهیت رژیم کمونیستی و نیروهای اشغالگر را بیشتر واضح ساخته و انگیزه آن ها برای پاسداری از استقلال، آزادی و ارزش های اعتقادی شان را به باور راسخ بدل ساخت.
سرکوب این اعتراض مسالمت آمیز مردمی و دیگر خیزش های قبل و بعد از آن، نه تنها کمکی برای بقای رژیم کمونیستی و تداوم حضور اشغالگرانه نیروهای اتحاد جماهیر شوروی نکرد که سبب اضمحلال و نابودی آن ها شد.
این حوادث مهم تاریخ می آموزاند که مردم افغانستان به همان پیمانه ای که در برابر اصول و ارزش های اعتقادی خویش حساس اند، از استبداد خویی و تحمیل خواسته فرد و گروهی با اجبار بر همگان نیز نفرت عمیق دارند.
به همین دلیل، این مردم برای پاسداری از استقلال و باورهای خویش، در طول تاریخ قربانی های بیشماری داده و اگر با زور می شد چیزی را بر این مردم تحمیل کرد، باید رژیم کمونیستی و اشغال اتحاد جماهیر شوروی قرن ها بر این سرزمین باقی می ماند و یا گروه های تروریستی می توانستند سیستم و نظام تروریستی خویش را در این سرزمین برپا و بر مردم افغانستان بقبولانند. آروز دارم که مردم افغانستان به صلح و امنیت و توسعه پایدار دست یافته و به همه آرزو های ارزشمند خویش دست یابند.
روح شهدای 3 حوت 1358 و همه شهدای نبرد با کمونیزم و تروریزم شاد و یاد شان گرامی باد

3حوت

شوروی

قیات

کابل

مردم