از جغرافیای طالب تا حکومت خلاصه در ارگ

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، نبردهای به تکرار پایتخت نشان از قدرت برتر طالبان نسبت به حکومت دارد، زمانی که این گروه تروریستی در امنیت کاملِ مناطق تحت حاکمیت خود به سر می برند در نزدیک ترین مناطق ارگ، تکان دهنده ترین حمله و انتحاری ها با تلفات بالای انسانی رخ می دهد.

اینکه طالبان چه میزان از خاک افغانستان را تحت سلطه و بر چه تعداد از بخش های دیگر تهدید جدی می باشد، مشخص کننده نفوذ حکومت وحدت ملی در کشور است که اکنون روزهای سخت امنیتی در فشار افکار عمومی را می گذارند اما آنچه تاکنون مشخص می باشد نه نگرانی اشرف غنی از تهدید حکومت خود و نه اصلاحاتی در نهاد امنیت برای کاهش کشتار مردم حتی در پایتخت می باشد.

بازرس ویژه امریکا در بازسازی افغانستان، پنتاگون را متهم به عدم افشای جغرافیای حاکمیت طالبان در کشور می کند و هرچند این ادعا رد شد اما سوالی که به وجود می آید: چرا باید امریکا مانع بروز اطلاعات در خصوص دامنه نفوذ و مناطق تحت حاکمیت این گروه تروریستی شود؟

در این میان، بی بی سی طی گزارشی از مناطق مختلف افغانستان خبر از حاکمیت هفتاد فیصدی طالبان بر کشور می دهد و به عبارتی کاهش چشم گیر تسلط حکومت وحدت ملی بر مناطق، در حالی که نظام حاکم با عدم مشروعیت اجتماعی در نبردهای درون حکومتی زمین گیر شده است.

امریکا که پس از حمله به کشور هیچ گاه با قاطعیت در میدان های نبرد با طالبان نجنگید و این سردرگمی از جنگ یا صلح با این گروه به حکومت های کرزی و غنی سرایت کرد و موجب قدرت یابی بی مانند طالب در نقاط مختلف کشور شد روز بروز از شهروندان جان می گیرد و ناامیدی گسترده ای را منتقل می کند! به گونه ای که پس از سه حمله کابل تنها در ده روز، برخی مردم با نشانی های از نام و گروه خونی از خانه بیرون می روند که اگر در انتحاری کشته شده اند حداقل کاغذی برای شناسایی به همراه داشته باشند.

اینکه چرا امریکا با قرار ندادن گروه طالبان در لیست سیاه به نبردی همه گیر برای نابودی آنان نمی رود ریشه در آمدن، تسخیر و ماندگاری در افغانستان دارد زیرا این تروریسم بود که سبب حضور واشنگتن در خاورمیانه و ایجاد پایگاه های دایمی در کشور شد و امنیت و نابودی تروریستان پایان کار این کشور در منطقه ای حساس می باشد که هم روسیه به آن چشم دارد و هم پای ایران در میان است.

در همین راستا، هرچند ترامپ از پایان راه های گفتگو با طالبان در پی حمله های به تکرار این گروه در کابل گفت اما نه تنها نشانی از قاطعیت در آن یافت نمی شد بلکه اگر این کشور خواهان مقابله همه جانبه در میدان های نبرد علیه طالبان باشد پس گروه تروریستی جایگزینی در اختیار داشته تا تروریسم دامدار باشد.

بنا به برخی خبرها، امریکا از طریق فرودگاه شیندند اقدام به جابه جایی نیروهای داعش به دیگر مناطق می کند، مدرکی بر صحت گفته های مقام های روسیه که کاخ سفید را عامل اصلی انتقال داعش به شمال افغانستان برای ناامن کردن کشورهای جنوبی تحت نفوذ خود می داند.

این در حالی است که حدود 15 میلیون شهروند در مناطقی تحت حاکمیت طالبان زندگی می کنند و یا به صورت علنی مورد تهدید حمله قرار دارند اما این گواه بر امن بودن باقی مردم نمی باشد، کابل به عنوان پایتخت همواره در حمله و انتحاری ها، صحنه کشتارهای وسیع غیرنظامیان می شود.

مناطقی که پس از سقوط طالبان در سال 2001 از کنترل این گروه خارج شده بود از 2014 دوباره در اختیار این گروه قرار دارد به مانند سنگین، موسی قلعه و نادعلی در هلمند که اکنون جز امن ترین مناطق و در تغییر جغرافیای جنگ، شمال همواره امن بدل به میدان نبرد شده است.

و حال حاکم اصلی افغانستان حکومت وحدت ملی است که حتی توان حفظ نیم بند ثبات کابل را ندارد یا طالبانی که مقر اصلی آنان در هلمند بدون جنگ و تهدید است و از جنوب تا شرق و شمال را به ناامنی می کشاند؟

کد (18)