اگر متحد شویم نیمی از مشکلات حل می شود

روزی نیست که تعدادی از دوستان نپرسند که بالاخره راه حل چیست و چه وقت مشکلات مردم افغانستان حل و فصل می شود اگر جواب ندهم درست نیست اگر حقیقت بگویم تعدادی شاید از من آزرده شود به هر صورت جواب من قرار ذیل است.

دوستان گرامی تا همه ما و شما حقیقت پذیر نباشیم هرگز بجایی نخواهیم رسید. منافقت و دو رویی متاسفانه در خاصیت بعضی ها نهادینه شده است. تعداد زیادی از ما سعی داریم تا با کتمان حقایق همه را از خود راضی نگهداریم هم خودی ها و هم غیرخودی ها را، هم دوست و هم دشمن را. با این نحوه زندگی نه تنها که بجایی نخواهیم رسید بلکه نابودی ما و کشور ما امری مسلم و قطعی خواهد بود پس صراحت در لهجه و صداقت در رفتار و گفتار ما تنها ضامن پیروزی و نجات از این بحران فراگیر خواهد بود.

در حال حاضر با گذشت هر روز آسایش و آینده بهتر برای مردم ما بطور کلی مکتوم و فراموش شده بنظر می رسد ولی به لطف الهی و کوشش شبانه روزی تعدادی از فرزندان بیدار و به پا خاسته این سرزمین که اخیرا روی یک اجماع ملی بخاطر تظاهرات مسالمت آمیز سرتاسری در تلاش اند بزودی خیلی داغ خواهد شد از هر طرف صدای نارضایتی بلند است تا این بن بست سیاسی شکستانده شود اما متاسفانه رهبری واحدی که این خواسته ها را محقق کند فعلا موجود نیست چون عده ای مجلس بزرگان(لوی جرگه) می خواهند، عده ای حکومت موقت، عده ای انتخابات زودرس حتی بعضی غیر منطقی سقوط نظام را آرزو دارند.

به باور من در حال حاضر بهترین راه این است که حکام مسلط بر سرنوشت ما به خود آیند و بحال ملت و مردم خود فکر کنند. دست از چور و چپاول خودکامگی و حق کشی بردارند متوجه ضعف و ناتوانی های مدیریتی خود شوند و تعصبات قومی و زبانی را دامن نزنند ما از مسوولین معجزه نمی خواهیم فقط در حال حاضر ما امنیت می خواهیم و همین اندک آسایش که در حال حاضر وجود دارد آن را با سیاست های ناعاقبت اندیشانه خود بهم نزنند و به همین اندازه هم راضی هستیم که خواسته ای بس ضعیف و ناامید کننده است.

با توجه به این حقایق باید قبول کنیم که ما فعلا در مرحله آگاهی هستیم و تا تمامی مردم ما برای رسیدن به یک هدف مشخص متفق، متحد و همصدا نشوند همه این خواسته ها فقط در حد یک آرزو باقی خواهد ماند و با ادامه این وضع موجود این آرزو هم پس از مدتی از بین خواهد رفت و همه امیدهای ما محو و نابود خواهد شد.

دوستان گرامی تا زمانیکه به همه نواقص و عیوبی که در خود ما موجود است و سبب اصلی بوجود آمدن این وضع اسف انگیز شده است توجه نکنیم و این عیوب را از خود نزداییم به اتحاد و همبستگی و توان لازم برای مقابله با دشمنان قسم خورده ی مردم افغانستان نخواهیم رسید. ما فعلا در مرحله آگاه سازی مردم خود بخاطر این همه مشکلات هستیم و در این کار ما بدون کمترین غرض و یا خصومتی با یک شخص معین و یا یک قشر مشخص به عیوب و یا نواقصی که در آنان موجود است صادقانه و صریح و بدون خود سانسوری خواهیم پرداخت فقط و فقط به این منظور که فشاری باشد برای متوجه کردن آنان نسبت به رفتاری که با جامعه خود دارند. به امید اینکه این سبب تغییر مثبتی در رفتارشان گردد و با چنین تغییر مثبتی ملت ما به آگاهی لازم برسد و متحد گردد و از این بی تفاوتی مرگبار و از این سربزیری ذلت بار بدر آید.

ما کار آرامش و امنیت می خوهیم و این یک خواسته کاملا منطبق با عدالت است و چنین خواسته ای در هیچ جای دنیا منع قانونی ندارد و در افغانستان هم نباید داشته باشد ولی اگر همه مردم ما خواستار این حقوق اساسی مسلم خود نشوند و برای رسیدن به آن همصدا نگردند و از وقت و مال و جان و دیگر صلاحیت های خود استفاده نکنند دشمن متجاوز با میل خود آن را به ما تقدیم نخواهد کرد پس وقت آن رسیده است که افراد ملت ما این ترس بیهوده را کنار بگذارند و خود را برای مقداری از فداکاری بخاطر نجات وطن آماده نمایند تلاش ما در این راه بدون وقفه ادامه دارد.

احمد سعیدی